วัดห้วยด้วน

NSN_001_วัดห้วยด้วน_004.jpg

large_NSN_001_วัดห้วยด้วน_004.jpg

medium_NSN_001_วัดห้วยด้วน_004.jpg

small_NSN_001_วัดห้วยด้วน_004.jpg

thumbnail_NSN_001_วัดห้วยด้วน_004.jpg

NSN_001_วัดห้วยด้วน_0010.jpg

large_NSN_001_วัดห้วยด้วน_0010.jpg

medium_NSN_001_วัดห้วยด้วน_0010.jpg

small_NSN_001_วัดห้วยด้วน_0010.jpg

thumbnail_NSN_001_วัดห้วยด้วน_0010.jpg

NSN_001_วัดห้วยด้วน_006.jpg

large_NSN_001_วัดห้วยด้วน_006.jpg

medium_NSN_001_วัดห้วยด้วน_006.jpg

small_NSN_001_วัดห้วยด้วน_006.jpg

thumbnail_NSN_001_วัดห้วยด้วน_006.jpg

การเงิน

โชคลาภ

ใบปฐมสมจิตอธิษฐาน จะมีผู้อุปถัมภ์แสนสำราญสำเร็จการที่ตรึกนึกในใจ แต่ช้าๆ จึงจะสมอารมณ์คิด ด้วยเดชสัตย์สุจริตประสิทธิ์ให้ ทั้งพวกพ้องวงศ์ญาติปราศทุกข์ภัยมีโชคชัยได้สุขทุกคืนวัน แม้นถามโชคร้ายในกายตัว อีกสักหน่อยค่อยยังชั่วอย่าโศกศัลย์ ถามลูกหนี้พี่น้องต้องพบกันไม่ช้าวันพบพักตร์เหมือนทักทาย ลาภพิเศษเจตนาเวลานี้นานๆ มีให้บ้างไม่ห่างหาย ถามเนื้อคู่ดูดีจริงทั้งหญิงชายเหมือนชักนำทำนายเท่านี้เอย ฯ &nbsp;

ใบที่สองต้องกันเหมือนจันทร์ฉาย เปรียบเหมือนต้นพฤกษาเวลาตาย ต้องสาดสายน้ำค้างในกลางคืน บริสุสุทธิ์สนชื่นทุกสิ่งสรรพ์ จะทำการสิ่งใดพร้อมใจกัน ไม่นานวันคงสมอารมณ์หมาย ไปข้างหน้าว่าดีพาทีทาย คิดแยกย้ายแปรสถานไปไม่สู้ดี อยู่กับที่มีลาภอเนกหลาย ถามถึงคนป่วยไข้ว่าได้คลาย ถามถึงพวกพ้องพี่น้องต้องพบตรงทั้งลูกหนี้ที่หนี้หน้ามาจะสู่ แต่เนื้อคู่มีได้ชมสมประสงค์ ลาภอย่างอื่นทายตรงว่าดีเท่านี้เอย ฯ &nbsp;

ใบที่สามความยากลำบากล้น จะทำการก็ป่วยการรำคาญตน ว่ามีคนปองร้ายไม่วายวัน ถึงกินอิ่นนอนหลับก็กลับทุกข์ ไม่มีสักเวลาแทบอาสัญ แต่ถามเรื่องเป็นความไม่คร้ามกัน คงผ่อนผันสู้ได้เป็นไรมี จะไปหาผู้ใดก็ไม่ยาก ถามลูกหนี้ที่จากพลัดพรากหนี ว่ายังไม่พยกันในทันที หาลาภนี้ก็ยากลำบากกาย ถามเรื่องคู่สู่สมภิรมย์พักตร์ ว่าร้ายนักฟั่นเฟือนไม่เหมือนหมาย จงสงบไว้ก่อนผ่อนพักกายหมดคำทำนายที่สามจบความเอยฯ &nbsp;

ใบที่สี่นี้ไซร้เหมือนไกลคู่ มิได้รู้ยามพบประสบสอง เหมือนลูกไก่ฝูงเดียวเที่ยวคะนอง ตัวหนึ่งต้องจากไปเสียไกลกัน ต่อนานจึงพบประสบพักตร์ ได้ร่วมรักปรีดิ์เปรม เกษมสันต์ จะทำการสิ่งใดพร้อมใจกัน แต่ข้อนั้นทายไว้ในนี้ว่า อย่าดำเนินเดินหน้าท่านว่าร้าย เราต้องหมายตามหลังระวังหนี เหมือนพระจันทร์ร่อนเร่ในเมเฆี อาทิตย์หนีอัสดงรีบลงดิน ถามคนเจ็บว่าหายสบายใจ ถามโชคชัยในคดี ที่ตัดสิน คงชนะเด็ดขาดปราศมลทิน ได้ยลยินแต่สิ่งให้ ใจสบาย อันความหวังตั้งใว้ไม่นานนัก ถามลูกรักในครรภ์เหมือนมั่นหมาย ว่าคงจะรู้เห็นได้เป็นชายจบทำนายใบที่สี่เท่านี้เอย ฯ &nbsp;

ใบที่ห้าว่าไว้ในอักษร ไม่มีใครทำร้ายให้จากจรอย่าทุกข์ร้อนไปเลยไม่เคยการ ถ้าแม้นรักมักได้ควายของเขา ม้าของเราจะต้องพรากจากสถาน อุปมาของเก่าเค้าบุราณ ดูอาการคนคบประจบประแจง แม้ถามหาเนื้อคู่ว่าอยู่ไกล ยังไม่ได้เหมือนจิตเร่งคิดแหนง ถามลูกหนี้หนีไปไม่ชี้แจง เสาะแสวงยากจะพบประสบกัน ถามหาลาภนี้ไซร้ก๊ได้ยาก ต้องลำบากทุกข์ร้อนจงผ่อนผัน แม้นถามบุตร สุดใจที่ในครรภ์ เลขห้านั้นว่าหญิงแท้จริงเอย ฯ &nbsp;

ใบที่หกนี้แจ้งแถลงสาร โชคของท่านเปรียบดัง สร้างสะพาน คิดก่อการสะดวกทำข้ามทันที เวลานี้ยังนุงยุ่งลำบาก แรกลงรากต้องเหนื่อยเมื่อยเต็มที่ พอลุล่วงสำเร็จเสร็จสิ้นดี สะพานนี้จะช่วยให้หทัยสบาย ลาภของ ท่านนั้นหนอนั่งรอก่อน ไม่ต้องร้อนใจยุ่งมุ่งจิตหมาย ถึง เวลาแล้วจะเห็นไม่เว้นวาย ยิ่งแก่กายยิ่งสำราญบานเบิก ทรวง เนื้อคู่ท่านนั้นว่าเป็นหม้าย อยู่ด้วยกันแล้วสบายจะหายห่วง พร้อมสินทรัพย์ชายหญิงสิ่งทั้งปวง อีกลุล่วงทุกข์โศกโรคภัยเอย ฯ&nbsp; &nbsp;

ใบที่เจ็ดเสร็จทุกข์เป็นสุขี ทั้งบ้านเรือนเพื่อนกิน ก็ยินดี แต่ตัวนี้มีกรรมไม่สำราญ จึงทำบุญให้ท่านประมาณจิต คงสมคิดสมรักสมัครสมาน อย่าอ้อมโอบโลภมากจะ ยากนาน ฟังบุราณท่านว่างไว้อ้างอิง เหมือนปลูกผลไม้ไว้ไกลบ้าน คงไม่นานเห็นผลหล่นจากกิ่ง ถามหาลาภใบนี้ว่าดีจริง ถามหาสิ่งของหายก็ได้คืน ถามหาคู่สู่สมภิรมย์รักว่าดีนักแสนดีเป็นที่ซื่น ถามคนเจ็บว่าหายสบายคืน ถึงเรื่องอื่นก็ดีเท่านี้เอย ฯ&nbsp; &nbsp;

ใบที่แปดนี้ไซร์แม้นได้สม คงชื่นชมสุขีเป็นที่สองเปรียบเหมือนต้นพฤกษามณฑาทอง รากแก้วต้องขาดไปอยู่ไม่ทน เวลานี้ก็แล้งปม้นแบ่งรับ จงเปลี่ยนกลับย้ายที่ จึงมีผล ถามของหายหายากลำบากตน ถามถึงคนเคียงคู่ไม่สู้ดี แม้นถามเรื่องเป็นความควรขามเข็ด ไม่สำเร็จสู้ยากต้องบากหนี ถามหาลาภเล่าไซร้ไม่สู้ดี อันชลีตั้งใจ ใหม่เถิดเอย ฯ &nbsp;

ใบที่เก้าบ่งชัดตัวมัจฉา จะกลายเป็นมังกรเหมือนก่อนมา คิดไปหาลาภผลด้วยกลใด ทิศทักษิณทิศประจิมริมวิถีว่าไปดีมาดีเป็นศรีใส เปรียบเหมือนกับนาวาที่คลาไคล ได้แล่นใบตามลมคงสมปอง ว่ามังกรกับงูยังรู้แปลง เหมือนหน้าแล้งวิดน้ำสักสามสอง คงจะได้ฟุ้งเฟื่องมีเนืองนอง ถามคนต้องพลัดพรากที่จากไป ว่าคงจะได้พบประสบพักตร์ ถามคู่รักร่วมชิดพิสมัย ว่ายังไม่ได้กันในทันใด ถามคนไข้ว่าชั่วบอกตัวตรง ถามหาลาภใบนี้ว่าดีนัก ท่านว่าจักสมจิตคิดประสงค์ จงอุตส่าห์ หมั่นจำในจำนง ที่เก้าคงว่าดีเท่านี้เอย ฯ &nbsp;

ใบที่สิบหยิบยกตกใบ เหมือนได้นอนหลับแล้วกลับฝัน จะพูดจาแสนยากลำบากครัน ไม่รู้วันเป็นตายวายชีวา แม้นถามลูกในท้องต้องเป็นหญิง แม้นถามสิ่งของหายยากลำบากกาย ถามหาคู่สู่สมภิรมย์พักตร์ ว่าคงจักได้สมอารมณ์หมาย ถามหาลาภไม่ดีเป็นที่วาย ระวังกายไว้ให้มั่นทุกวันเอย ฯ&nbsp; &nbsp;

ใบที่สิบเอ็ดเปรียบกันกับจันทร์ฉาย หมู่เมฆปิดมิดไว้ไม่ไกลกาย แล้วผันผายออกห่างสว่างเดิม ปางก่อน ทำเท่าไหร่ได้เท่านั้น พอสมกันสมดุลไม่พูนเพิ่ม ข้างภายหน้าว่าดีทวีเติม แม้นความเดินแม่ลูกไม่ถูกกัน ทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดคงได้สม ถามคู่ชมว่าดีเป็นสีสัน ถามลูกหนี้พวกพี่น้องกัน คงผ่อนผันได้สมอารมณ์ปอง ถามหาลาภก็ดีเป็นที่ยิ่งถามถึงสิ่งสู้ความว่างามผ่อง ดีทั้งนั้นใบนี้เหมือนสีทอง จงตรึกตรอกอ่อนน้อมให้พร้อมเอย ฯ &nbsp;

ใบที่สิบสองคนหนึ่งเดินนำหน้า คนหนึ่งว่าตามหลังมาทั้งสอง เปรียบเหมือนกับคนใบ้ใจปอง พูดไม่คล่องแสนยอกลำบากตรัน ว่าจะมีชุปอุปถัมภ์ เหมือน ถ้อยคำพาทีที่คนฝัน เวลาตื่นหายไปร้อนใจครัน ให้ป่วนปั่นเปล่า ๆ ไม่เข้าการ ถามหาคู่ชู้ร่วมภิรมณ์รัก ว่าร้ายนัก จงแจงแถลงสาร ถามเป็นความว่าดีไม่มีปาน ถามถึงการ&nbsp; เพื่อนรักประจักษ์ใจ ว่าคงได้สมอารมณ์นึก ที่ตื่นลึกคงแจ้ง แถลงไข พบพี่ป้าลุงน้าเพื่อนอาลัย ถามลาภไม่สู้ดีเท่านี้ เอยฯ&nbsp; &nbsp;

ใบที่สิบสามเปรียบคนเหมือนต้นไม้ ยังมีได้ผลิดอกหรือออกผล เหมือนพฤกษาหน้าแล้งต้องแฝงตน ไร้น้ำฝนคนรดก็ไม่มี อย่าตัดช่องพอตัวกลัวเกี่ยงแย่ง อย่าเย่ง อย่าเคลือบ แคลองจากไปให้ไกลที่ จงรอรั้งฟังว่าในพาที แม้นการมีค่อยคิดตามกิจการ จึงจะไม่เสียเรื่องให้เคืองแค้น ถ้ามาดแม้นขอบุตรสุดสงสาร ว่ายังไม่มีมาในอาการ ถามพบพานพวกพ้องพี่น้องมี ถามหาลาภว่าสมอารมณ์หมาย ถามถึงรายเรื่องคู่นั้นจู้จี้ ว่ายังไม่ได้กันในทันที จงใบที่สิบสามหมดความเอย ฯ &nbsp;

ใบที่สิบสี่นี้ซื่ออุบาทว์ ท่านประกาศซี่แจงแถลงไข เพื่อระวังรักษาวาจาใจ พอจะให้หนักเป็นเบาบรรเทาลงด้วยใบนี้ได้เมื่อคราวเต่าอุบาทว์ ปากคาบไม้ยุรยาตรไปตหงส์ เหมราชคาบได้คันไม้ทรง แล้วบินตรงมุ่งพาหา กินกัน แต่เต่าร้ายไม่ระวังพลั้งปากตัว กล่าวคำชั่วตกลงมาถึงอาสัญ จงประหยัดวาจาอย่างดึงดัน จะเหหันเกิด ภัยประลัยลง สิ่งที่ทำกรรมที่ก่อแต่พอตัว ไม่พาชั่วลำเค็ญเป็นผุยผง แต่คนชุปอุปถัมภ์จำมั่นคง อย่าทะนงเขาจะชังระวังตน เรื่องเนื้อคู่ชู้รักจักลำบาก เพราะว่าปากพูดไป แต่ไร้ผล ถามถึงลาภอนิจจังยังอับจน เนื่องด้วยผลแห้ง อุบาทว์อนาถเอยฯ&nbsp; &nbsp;

ใบที่สิบห้าว่าไว้ในอักษร จะทำการสิ่งใดไม่อาวรณ์สโมสรสมประสงค์บุญส่งทัน จะค้าขายก็ดีเป็นที่สุด แม้ถามว่าเป็นชายไม่เหหัน ถามหาคู่เชยชมพอสมกัน ของหาย&nbsp; นั้นท่านว่าหาได้คืน ถามหาคู่เชยชมพอสมกัน ของหาย คนไข้ไม่ฝ่าฝืน ว่าสบายได้สุขทุกวันคืน ถามอย่างอื่นลูกหนี้ก็ดีครัน แม้นผู้ใดขอได้ที่ใบนี้ ว่าแสนดีอดิเรกดังเสกสรรคงอยู่เย็น้ป็นสุขสุกคืนวัน เกษมสันต์แสนสมอารมณ์เอยฯ &nbsp;

ใบที่สิบหกว่าเลิศประเสริฐนัก ว่ามีศัดดิ์อำนาจวาสนา พร้อมด้วยสุขสบายกานวิญญา อยู่ทุกวันทุกเวลา ไม่คลาดคลายจะหวังลาภอาจสมอารมณ์คิดได้ดังจิต มุ่งมาดเหมือนคาดหมาย จะหวังคู่ชู้ชิดสนิทกาย พาทีทายว่าดีเป็นศรีตัว ถามคนเจ็บหายสนิทดังปลิดทิ้ง ถ้วนทุกสิ่งใบนี้ไม่มีชั่ว ดังเพ็ญจันทร์พิศมองไม่หมองมัว สว่างทั่วฟ้าจบพิภพเอย ฯ

ใบที่สิบเจ็ดเสร็จความงามเลิศ แสนประเสร็ฐสิ่งสมอารมณ์หมาย จะตกถิ่นฐานใดไม่อดตย ทั้งหญิงชายเสน่หาเมตตาตน อันลาภนั้นว่าเป็นศรีไม่มีขาด เปรียบดัง&nbsp; พฤกษชาติที่ดื่มผล ทั้งแก่อ่อนมีคละอยู่ปะปน งอมก็หล่น เราลิ้มอิ่มอุรา ใบนี้ถามถึงคู่จะสู่สม คงได้ชมพูพักตร์เป็นหนักหนา ถามถึงบุตรสุดสวาทไม่คลาดคลา เป็นบุตรา ถูกแท้อย่างแน่นอน ถามญาติมิตรหรือหนี้ที่หน่ายพักตร์ ว่าคงจักได้พบสบสลอน อันเรื่องความนั้นเป็นต่อข้อสุนทรจบคำกลอนพาทีเท่านี้เอย ฯ &nbsp;

ใบที่สิบแปดพยากรณ์สุนทรเฉลย ด้วยกุศลบุญเคยสร้างไว้ปากก่อน มาเพิ่มพรแกชีวิตในสมหมาย จะ น้อมนำให้สบายและเบิกบาน ท่านจะมีถิ่นฐานบ้านสำนัก และยศศักดิ์สิ่งห้อมพร้อมสมาน ทั้งข้าทาสอีกทรัพย์ศถุงคารทุกแรมวารสุขนี้ไม่มีคลาย เปรียบเห็นเช่นพระยาราชสีห์ซึ่งล้วนมีบริวารนั้นมากหลาย คอยพิทักษ์รักล้อมอยู่รอบกายจะมิวายสุขซาบอาบทรวงเอย ฯ &nbsp;

ใบที่สิบเก้ามีความสุขสิ้นทุกข์ร้อนท่านสุนทรจริงจังดังว่าขาน จะปราศทุกสุขใจให้เบิกบาน อยู่ทุกทิวาราตรีไม่มีเลือน จะหวังลาภอาบสมอารมณ์ปอง ทั้งคู่ครองดีกระไรใครจะเหมือน ลาภหรือคู่สู่แน่ไม่แชเชือนในสามเดือนนี้ไซร้ไม่คลาดคลา แม้เป็นความก็จะชนะเขา ความของเราจะเป็นต่อในข้อหา ถามตามยษติลูกหนี้หนีพักตรา ขอทายว่าคงประสบพบยินดี จะสู้ถิ่นฐานใดไม่ตกอับ คนจะนับหน้าพร้อมน้อมศักดิ์ศรี ยิ่งแก่ตัวยิ่งเพิ่มเสริมความดี จบใบนี้ว่าประเสริฐเลิศนักเอย ฯ &nbsp;

ใบที่ยี่สิบนี้แจ้งแถลงไข ดังคนจรเดินป่าพนาลัยลัดวิถีทางไกลในพนา ต้องโดนหนามเกี่ยวกีดขีดกางกั้นแต่คงดั้นด้นไปได้ถูกท่า ไม่มากนักหนามเหนี่ยวเกี้ยวกายคงไคลคลาลุสมอารมณ์ปอง ถามหาลาภว่าได้เหมือนใจคิดแต่ติดนิดอุปสรรคมักขัดข้อง จะเป็นปากเป็นเสียงเถียงประลอง แล้งคงต้องสมประสงค์ตรงใจเรา แม้เป็นความมาถึงซึ่งโรงศาล ถ้าคิดอ่านดีแน่ไม่แพ้เขา ถามคนไข้ว่าหายคลายบรรเทา คู่นั้นเล่าแม้จะมีดีเอย ฯ &nbsp;

ใบที่ยี่สิบเอ็ดอย่าพะวังนึกกังขา เปรียบเหมือน เรานั่งอยู่ในนาวา แล้วแล่นฝ่าคลื่นลมตะบมไป ย่อมสั่นไหวตามคลื่นกระแสลม อันโชคลาภนั้นหนาว่ายังชัด ยังอึดอัดมิเหนหนทางได้ รออีกหน่อยจะสมสนุกใจ คงรวยใหญ่ยิ่งเกษมเปรมปรีดี ถามคนเจ็บว่าหายสบายจิต ถามจะคิดสู้ความตามวิถี จะแพ้เขาทุกเรื่องไปไม่มีดี เนื้อคู่มีพอหวังยังอยู่ไกล ถามหาบุตรสุดที่รักยังหนักจิต อย่าพึ่งคิดเพราะยังหวังมิได้ ต้องรอหน่อยคอยนิดค่อยคิดไป มิเท่าไรคงสมอารมณ์เอย ฯ &nbsp;

ใบที่ยี่สิบสองว่าเลิศประเสริฐแสน จะตกถิ่นฐานใดไม่ขาดแคลน ข้อที่แค้นเคืองขุ่นไม่วุ่นวายผู้ใหญ่เป็นคู่ชุบอุปถัมภ์ จะแนะนำความสุขสิทธิ์สมหมาย ลาภจะมีเสมอ อยู่มิรู้วาย ล้วนสบายสวัสดีเป็นศรีตัว ถามถึงเรื่องเนื้อคู่จะสู่สม ดังคารมว่าดีไม่มีชั่ว ถามสู้ความนั้นหนาก็อย่ากลัวที่หมองมัวจะสว่างกระจ่างใจ ท่านเสี่ยงได้ใบนี้เป็นที่ชื่นทุกวันคืนจะเปรมเกษมใส ดังเด็กอ่อนนอนเปลเขาเห่ไกวพี่เลี้ยงได้คอยพิทักษ์รักษาเอย ฯ&nbsp; &nbsp;

ใบที่ยี่สิบสามความว่าเภตราใหญ่ ซึ่งแล่นไปในมหาชลาสินธุ์ ขนบรรทุกสินค้าอยู่อาจิณ ไม่หมดสิ้นมีสุขทุกคืนวัน ใครเสี่ยงได้ใบนี้ว่าดีนัก ลาภนั้นจักเนืองนองเป็น ของขวัญ จะค้าขายก็มีผลดีครัน อย่าได้พรั่นความคิดตามจิตปอง ถ้าจะถามชู้เนื้อคู่สร้าง ประเสริฐอย่างแสนดี ไม่มีสอง จะสมเนื้อสมรักสมศักดิ์ครอง ไม่มีหมองคงสุข ทุกเวลา ถามคนเจ็บว่าคลายจะหายขาด แม้นวิวาทเป็นความตามกล่าวหา จะชนะสมถวิลดังจินดา ดั้งสารากล่าวแจ้งแถลงเอย ฯ &nbsp;

ใบที่ยี่สิบสี่ว่าสมอารมณ์คิด ความในจิตจะสำเร็จเสร็จเหมือนหมาย จะปราศทุกข์สุขเพิ่มเสริมสบาย ไม่คลาดคลายดังคำพยากรณ์ แต่ช้าหน่อยเช่นเท้าก้าวบันได ทีละขั้นขึ้นไปไม่หยุดหย่อน ทางเรียบราบทางบรดบทจรถึงยอดสุดสโมสรสวสดี อันทุกข์โศกโรคภัยจะหายหมดดังทรงกลดจันทร์งามอร่ามศรี ถามหาลาภได้สมฤดีปรีดิ์ถามลูกหนี้พี่น้องต้องพบกัน ถามเนื้อคู่ชู้ร่วมภิรมย์รัก ว่าดีนักสุขเปรมเกษมสันต์ แต่ช้าหน่อยได้ชมสมใจครัน จบประพันธ์คำทายภิปรายเอย ฯ &nbsp;

ใบที่ยี่สิบห้าความลำบากยากเหลือแสน จะตกถิ่นฐานใดให้ขาดแคลน เฝ้าแต่แค้นเคืองอยู่มิรู้วาย จะกินนอนร้อนใจไม่เป็นสุข มีแต่ทุกข์เพิ่มพูมไม่สูญหาย เหล่าศัตรูแห่ห้อมล้อมรอบกาย ทายว่าร้ายจงเร่งระวังตัว ถามหาลาภล้วนยากลำบากล้น แต่เป็นความนั้นพ้นข้อที่ชั่วถ้าถามถึงชู้คู่เคียงจะเรียงพักตร์ อย่าได้ฝักใฝ่เห็นเป็นแก่นสารมีแต่ร้านร้อนทำให้รำคาญ สงบการยั้งสติตริตรองเอย ฯ &nbsp;

ใบที่ยี่สิบหกนี้ว่าชะตาขัด ลาภบอกชัดไม่เห็นจะเป็นผล มักมีทุกข์ขัดข้องต้องหมองมล โชคของตนเช่นนั้นหมดปัญญา ดังรับจ้างแจวเรืออยู่กลางน้ำ วันยังค่ำจ้ำเหนื่อย เมื่อยแขนขา จึงได้อัฐพอหล่อเลี้ยงกายา ที่ได้มากินหมดไม่อดตาย ชะตาท่านตัวคนเดียวน่าเปลี่ยวจิต จะหวังคิดที่พึ่งอย่าพึงหมาย เร่งอุตส่าห์แสวงหาทางกุศล จะชวยตนค่อยสุขเกษมศานต์ ดีแต่ที่เหล่าพวกอันธพาล ไม่รุกรานจงจิตคิดร้ายเอย ฯ &nbsp;

ใบที่ยี่สิบเจ็ดความว่าเภตราใหญ่ ซึ่งแส่นไปในมหาชลาสินธุ์ ขนบรรลุสินค้าอยู่อาจิณ ไม่หมดสิ้นที่สุขทุกคืนวันใครเสี่ยงได้ใบนี้ว่าดีนัก ลาภนั้นจักเนืองนอกเป็น ของขวัญ จะค้าขายก๊มีผลดีครัน อย่าได้พรั่งความคิดตามจิตปอง แม้นถามถึงหาชู้เนื้อคู่สร้าง ประเสริฐอย่างแสนดีไม่มีสอง จะสมเนื้อสมรักสมศักดิ์ครอง ไม่มีหมอง คงสุขทุกเวลา ถามคนเจ็บว่าคลายจะหายขาด ข้อวิวาทเรื่องความเป็นตามกล่าวหา เขาแพ้เราย่อยยับอัปรา เสี่ยงสาราใบนี้ดีนักเอย ฯ &nbsp;

ใบที่ยี่สิบแปดว่ากรรมตามสนอง จะหาลาภเหลือยากลำบากปอง มักขัดข้องน้อมนำกรรมของเรา ผิเปรียบความตามทำนองที่ครองตน ก็เช่นคนกลิ้งครกขึ้นภูเขา มันแสนเหนื่อยแสนลำบากยากไม่เบา กระดูเราแทบแยกแตกทำลาย ถามทุกข์โศกโรคภัยไม่ร้ายนัก เรื่องคนรักยังไม่สมอารมณ์หมาย ยังอยู่ไกลหนักหนาอย่าวุ่ยวาย มิตรสหายไม่เป็นเรื่องจะเคืองตน ถามหาเหล่าลูหนี้คนหนีหลบ ว่าไม่พบทั่วแหล่งทุกแห่งหน แม้นถามบุตรในท้องอย่าหมองมล บอกยุบลว่าหญิงจริงเจียวเอย ฯ &nbsp;

หลวงพ่อพัฒน์

รายละเอียด